Nigos!..
Her sabah basimda çalmaya baslayarak beni uyandiran radyom, bu defa utandirdi beni..
"Bu sarkiyi Nigar Uluerer'den dinleyeceksiniz" dedi spiker ve ben "Hangi sarki" demeden basladi, Nigos..
"Ben gamli hazan, sense bahar, dinle de yad et!.."
Ne severdim, bu sarkiyi da Nigos'u da.. Ankara'da gazino geceleriyle dolu gençligimizin unutulmazlarindandi Nigar Uluerer.. Efsane büyük gögüsleriyle bizim Dolly Parton'umdu, üniversite yillarimizda..
Sonra büyüdük. Sonra Istanbul'a tasindik.. En son da gelip Alkent'e yerlesince, tam sitenin çikis kapisindaki baktim Nigos Çiçekligi bar. "Bizim Nigos sahnelerde kendisine yollanan çiçek daglarindan dükkan yapmis olmali" dedim gülerek.. Tüm çiçeklerimi ordan alirdim. Her defasinda da oturup sohbet ederdik önce.. Kahkahalari basarak..
Sonra devir mi etti, birisine mi birakti, gitti Bodrum'a yerlesti.. Bir daha görüsemez olduk..
10 gün önce falan hastaneye yattigi haberi geldi. Geçen hafta basinda da öldügü..
Ben günler günler, oturup iki satir yazamadim, alaturkanin bu harika solisti, ondan öte harika insan ve çok iyi dostum hakkinda..
..Ve sabah sabah onu dinleyerek uyandim, iyi mi?..
Kaynak : http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/uluc/2013/04/09/nigos